بی صداقتی را فریب دادن افراد دیگر از طریق نیرنگ، کلاهبرداری و گمراه کردن تعریف می کنند. منظور از بی صداقتی در محیط های آموزشی رفتارهایی است که از سوی دانش آموزان یا دانش جویان به قصد فریب دادن یا گمراه نمودن آموزگار انجام می گیرد. این نوع رفتارها با فریب آموزگار توانایی فرد را به صورت غیر واقعی نشان می دهد. بی صداقتی تحصیلی به عنوان تقلب کردن و سرقت علمی تعریف شده است که در آن دانش آموزان در انجام یک کار آموزشی، به یکدیگر، کمک غیر قانونی می دهند و یا می گیرند و یا برای کاری که خود انجام نداده اند، اعتبار علمی کسب می کنند. به طور کلی تقلب تحصیلی قصد یا تلاش انجام شده برای استفاده نامشروع از اسناد و اطلاعات برای گرفتن اعتبار تحصیلی می باشد. پاولا (۱۹۷۸) اظهار می کند که تقلب به استفاده یا تلاش برای استفاده از مطالب، اطلاعات، مواد کمک آموزشی غیر قانونی در هر فعالیت آموزشی اطلاق می شود. منظور از اصطلاح فعالیت آموزشی، هر کاری که فرد به ازای انجام آن نمره و اعتبار آموزشی دریافت کند.
به منظور اندازه گیری بی صداقتی تحصیلی می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۱۰ گویه و ابعاد تقلب در امتحان و تقلب در تکلیف می‌باشد که از پژوهش معتبر مک کابی و تروینییو (۱۹۹۶) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در دو مطالعه در سال های ۱۳۹۲ و ۱۳۹۵ مورد تأیید قرار گرفته است.
