افزایش جمعیت سالمندان به عنوان یکی از گروه‌های آسیب‌پذیر، مشکلات و نیازهای ویژه‌ای را به‌دنبال دارند. از تبعات افزایش تعداد سالمندان، تأثیرات منفی روانی – جسمی بر خانواده است که منجر به افزایش احتمال بروز خشونت می‌شود. سوء رفتار با سالمند یا سالمند آزاری از خشونت‌های خانگی است که طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی میزان آن رو به افزایش است. سالمند آزاری، انجام یا عدم انجام رفتاری به عمداً یا سهواً که باعث افزایش خطر و صدمه یا تجاوز به حقوق فردی و انسانی فرد سالمند شود، تعریف می‌شود. سوء رفتار باعث حس ناامیدی، ناتوانی، کاهش اعتماد به نفس و هم‌چنین کاهش عملکرد جسمی و روانی فرد می‌شود. به‌طور کلی سالمند آزاری، شرایط رنج آوری را برای فرد سالمند ایجاد کرده و منجر به کاهش کیفیت زندگی او می‌شود.
به منظور سنجش و ارزیابی سالمند آزاری می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۱۳ گویه و ۳ بعد جسمی، روانی و اقتصادی می‌باشد که از پژوهش معتبر رودریگز و کاراسکو (۲۰۱۳) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۹ مورد تأیید قرار گرفته است.
