سفر ذهنی در زمان به عنوان توانایی یادآوری رویدادهای گذشته از حافظه رویدادی و پیش بینی کردن یا تصویر سازی رویدادهای آینده تعریف شده است. به عبارت دیگر سفر ذهنی در زمان شامل سفر ذهنی به آینده از طریق مجسم سازی رویدادهای احتمالی آینده و سفر ذهنی به گذشته از طریق یادآوری رویدادهای گذشته است. این سازه شامل حافظه رویدادی گذشته، توجه به آینده و فهم اینکه چگونه این دو به هم ارتباط می یابند، می شود. از چشم انداز زیستی سفر ذهنی ارزش تکاملی دارد زیرا شامل بهینه سازی فرایندهای تصمیم گیری، روش های حل مسئله کارآمدتر، آمادگی برای نیازهای آینده و شکل دهی اهداف به منظور اجرای اعمال در زمان های خاصی در آینده می شود.
به منظور سنجش و ارزیابی سفر ذهنی در زمان می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۱۰ گویه و ابعاد رویدادهای گذشته و رویدادهای آینده میباشد که از پژوهش معتبر ارن (۲۰۰۹) استخراج شدهاند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۸ مورد تأیید قرار گرفته است.