تشخیص و مداخله زود هنگام برای کودکان خردسال در معرض ابتلا به ناتوانیهای یادگیری، مقولهای جدید در حوزه ناتوانیهای یادگیری است. کمیته مشترک ملی ناتوانیهای یادگیری (NJCLD)، براساس، یافتههای پژوهشی از زمان انتشار اولین مقاله در سال ۱۹۸۵ با عنوان «ناتوانیهاییادگیری و کودک پیشدبستانی»، اصطلاح «ناتوانیهای یادگیری عصب- روانشناختی» را به کار برد. امروزه تشخیص و مداخله زود هنگام برای کودکان در معرض خطر ناتوانیهای یادگیری مورد تأکید است. کرک و همکاران (۲۰۰۶)، ناتوانیهای یادگیری در کودکان پیش از دبستان را «ناتوانیهای یادگیری عصب روان شناختی/تحولی» مینامند. ناتوانیهای یادگیری عصب روان شناختی، به مشکل در مهارتهای پیش از دبستان بر میگردد و شامل آن گروه از مهارتهای پیش نیاز همچون کارکردهای اجرایی، توجه، حافظه، پردازش بینایی وشنوایی است که کودک برای یادگیری موضوعهای درسی به آنها نیاز دارد. این ناتوانیها، مقدمه ناتوانیهای یادگیری تحصیلی هستند که بعدها ممکن است اتفاق افتد. لذا، باتوجه به اهمیت موضوع، این کودکان نیازمند تشخیص و مداخله زودهنگام هستند تا مهارتهای پیش نیاز لازم برای موفقیت در یادگیری تحصیلی آینده را فرا بگیرند.
استیل (۲۰۰۴) با مرور پژوهشها و مقالات در زمینه تشخیص و مداخله زودهنگام کودکان در معرض خطر ناتوانی یادگیری، یک فهرست وارسی (چک لیست وارسی نشانه های ناتوانی یادگیری کودکان پیش از دبستان) ۲۲ مقوله ای برای تشخیص کودکان پیش از دبستان با ناتوانیهای یادگیری عصب روان شناختی/ تحولی پیش از دبستان ساخته است. روایی و پایایی این پرسشنامه در دو مطالعه در سال های ۱۳۸۶ و ۱۳۸۹ مورد تایید قرار گرفته است.
