لغت «آسایش روانی» که مترادف با لغت خشنودی است به قضاوت های افراد در مورد وضعیت خودشان نسبت داده می شود. این قضاوت ها در ارتباط با خلق مثبت پایدار فرد (شادی) و همچنین در ارتباط با ارزیابی آنها از خود (بطور مثال رضایت از جنبه های سلامت جسمی، روانی و عملکردی) و نیز در ارتباط با محیط مادی و روانی- اجتماعی (مثل رضایت از زندگی و رضایت شغلی) می باشد بنابراین آسایش روانی از دو بخش هیجانی و شناختی تشکیل شده است.
این پرسشنامه دارای ۴۰ سوال بوده و هدف آن بررسی احساس آسایش عمومی (عواطف مثبت)، انطباق انتظارات با پیشرفت ها، اطمینان در سازگاری، احساسات متعالی (معنوی و روحانی)، حمایت خانواده، حمایت اجتماعی، ارتباطات اولیه گروهی، عدم تسلط روانی، تلقی از سلامتی-بیماری، کمبود ارتباطات اجتماعی و احساس آسایش عمومی (عواطف منفی) می باشد. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۸۸ مورد تأیید قرار گرفته است.
