عارضه یابی مراحل شناسایی کارکردهای درون سازمان، برون سازمانی، دپارتمانها، با اهداف شناسایی مشکلات و معضلات سازمانی و همچنین شناسایی سطوح قابل ارتقا و ترقی در سازمان است. این مرحله شامل شناسایی اطلاعات جمع آوری شده در رابطه با اقدامات اکنون، تحلیل و تجزیه این اطلاعات جمع آوری شده و نتیجه گیری نهایی برای توسعه و تحولات سازمانی جهت ارتقاء آینده سازمان خواهد بود. اگر عارضه برای یک سازمان مفید باشد، درک سیستماتیک مناسب به سازمان داده که جهت طراحی برنامه مناسب سازمان مفید است و شامل طراحی های خاص خود را جهت ایجاد سازما نی پویا جهت رشد و ترقی در برخواهد داشت (بیسل، ۲۰۰۸ به نقل از جاوید مقدم، ۱۳۹۸). شناسایی عارضه در سازمان بر اساس یک الگوی مناسب صورت می پذیرد. الگوی شناسایی عارضه در سازمان دارای یک چارچوب خاصی است که راه را به افراد نشان داده و به آنها می گوید که به دنبال چه چیزی باید باشند. در این راستا الگوهای متنوعی شناسایی و مورد ارزیابی قرار گرفته اند اما شناسایی یک عارضه به طور کامل درون یک سازمان از تمامی ابعاد و فرایندهای سازمانی بسیار مفید همان آزمایش و تست کامل تمامی قسمت های بدن درون یک سازمان هم نیاز به هزینه بالایی دارد. شناسایی عارضه یک فعالیت مقطعی و عرضی نیست و مداوم به آن نیاز است. بر همین اساس، الگوهای عارضه یابی برای هر ارگانی می تواند منحصر به یک فعالیت مقطعی نبوده و مداوم به آن نیاز خواهند داشت. بر همین اساس، الگوی عارضه یابی مختص همان سازمان بوده و در حوزه منابع نیروی انسانی شناسایی عارضه بر روی پرسنل صورت گرفته و در سطح گروهی و فردی صورت می گیرد.
به منظور سنجش عارضه یابی سازمانی بر اساس معیارهای کیفیت و تعالی سازمانی می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۴۵ گویه و ۴ بعد مدیریت دارایی نامطلوب، تکنولوژی سازمانی نامطلوب، مدیریت منابع انسانی نامطلوب و سطح پایین تعهد سازمانی می‌باشد که از پژوهش معتبر جاوید مقدم (۱۳۹۸) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه مورد تأیید قرار گرفته است.
