مهارت بین فردی به معنای توانایی کارکردن با دیگران، توسعه دوستی ها و روابط از طریق برقراری ارتباط، همکاری، همدلی و گفتگو است و به طور اخص شامل توانایی فرد برای برقرای ارتباط کلامی و غیر کلامی است.
به منظور سنجش مهارت بین فردی می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۶۵ گویه و ابعاد همدلی و صمیمیت، ابراز وجود، مهارت های ارتباطی، حل تعارض، توانایی حفظ ارتباطات و مهارت های گوش دادن میباشد که از پژوهش معتبر فترو (۲۰۰۰) استخراج شدهاند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۵ مورد تأیید قرار گرفته است.
