انزال زودرس (PE) یکی از شایع ترین مشکلات جنسی مردان در سراسر دنیا است. مردان مبتلا به این اختلال، به طور مکرر پیش از زمان مورد نظر به ارگاسم می رسند و این امر ممکن است پیامدهای روانشناختی منفی برای آنها و همسران شان به دنبال داشته باشد. اگرچه هنوز تعریف قابل قبول جهانی برای PE ارائه نشده و ویژگی های آن به اندازه کافی شرح داده نشده اند، اما آنچه اهمیت بیشتری دارد این است که PE مشکل ناکام کننده ای محسوب می شود که لذت سکس را کاهش داده و ممکن است کیفیت زندگی را خدشه دار سازد. به عبارت دیگر، اگرچه انزال زودرس یک موقعیت بسیار استرس انگیز برای مردان به شمار می آید اما تاثیرات منفی آن فقط به خود فرد محدود نمی شود و ممکن است بر همه ی حوزه های زندگی، از جمله همسر، رضایت از رابطه ی جنسی، و آرامش ارتباطی تاثیر می گذارد. این پیامدهای منفی ممکن است انگیزه ای برای اولین جست و جوی کمک و ملاقات با فرد متبحری باشد که باید اهمیت این موضوع از دیدگاه شخص و منبع آن را شناسایی کند. درمانگر باید در مورد پیامدهای PE بر کیفیت کلی زندگی و کیفیت رابطه ی زناشویی شخص و نیز همسرش پرس وجو کند. این ”ویرانیهای پهلو به پهلو” که ممکن است به نوبه ی خود تاثیرات آسیب شناختی داشته باشند، باید در تمام موارد مورد هدف قرار گیرند. تنها در این صورت است که دارو درمانی نتایج مثبتی در بر خواهد داشت. علاوه بر این، استفاده از درمان های موثر و مشارکت همسر در درمان می تواند تاثیر منفی PE بر کیفیت زندگی را کاهش دهد
به منظور سنجش انزال زودرس می توان از آزمون سنجش انزال زودرس (AIPE) استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۷ گویه می‌باشد که از پژوهش معتبر آرفا و شاملول (۲۰۰۷) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۴ مورد تأیید قرار گرفته است.
