مقیاس آمادگی به اعتیاد توسط وید و بوچر (۱۹۹۲) ساخته شد و تلاش هایی در جهت تعیین روایی آن در کشور ایران صورت گرفته است. این پرسشنامه، مقیاس ایرانی آمادگی به اعتیاد است که با توجه به شرایط روانی – اجتماعی جامعه ایرانی توسط زرگر (۱۳۸۵)، ساخته شد. این پرسشنامه از دو عامل آمادگی فعال و آمادگی منفعل تشکیل شده و دارای ۳۶ ماده می باشد. روایی و پایایی این ابزار در پژوهشی در سال ۱۳۸۷ مورد تأیید قرار گرفته است.
