مقیاس تعلل ورزی تصمیم گیری (DPS) دارای پنج ماده خود گزارشی است که توسط مان (۱۹۸۲) برای سنجش تعلل ورزی در موقعیت های تصمیم گیری ساخته شده است. ماده های این مقیاس به کمک پنج گزینه به روش لیکرت نمره گذاری می شوند و نمره بالاتر در این مقیاس نشان دهنده سطح بالاتر تعلل ورزی است. روایی و پایایی این ابزار در پژوهشی در سال ۱۳۸۸ مورد تأیید قرار گرفته است.
