کازدین و همکارانش در سال ۱۹۸۳ یک وسیله اندازه گیری برای سنجش نا امیدی کودکان ساختند. در سال ۱۹۸۶ کازدین با دو نفر دیگر از همکاران خود نتیجه پژوهش های خود را با مقیاس مذکور که در یک گروه ۲۶۲ نفری کودکان ۱۳-۶ ساله بستری در بیمارستان انجام شده بود انتشار دادند. مقیاس نا امیدی کودکان دارای ۱۷جمله است که کودکان باید بعد از خواندن هر جمله، نظر خود را با گذاشتن حرف ص (صحیح) یا غ (غلط) در جلوی آن مشخص کنند. حداکثر نمره که ناامیدی شدید را می رساند ۱۷ است.
شما می توانید به رایگان این پرسشنامه را دریافت و یا مشاهده کنید.
