آموزش و پرورش انسان گرایانه، خودپنداره را جزء جدایی ناپذیر از یادگیری و رشد دانش آموز می داند و مدعی است که میان خودپنداره مثبت با یادگیری و عملکرد تحصیلی ارتباط وجود دارد و کار معلم را فراهم ساختن زمینه مناسب برای دستیابی به خودپنداره مثبت و عملکرد مناسب برای دانش آموزان می داند. نگرش کلی فرد نسبت به تواناییهای خویش در رابطه با یادگیری آموزشگاهی است. تصور مثبت افراد راجع به خود نه تنها میتواند در تحصیل وی تأثیر بگذارد بلکه این تصور عاملی مثبت برای رسیدن به کمال مطلوب در امر تحصیل نیز است و برعکس، دانش آموزانی که احساس خوبی درباره ی توانایی خود ندارند، حتی بدون توجه به نژاد و رنگ پوست به ندرت در فعالیتهای تحصیلی خود موفق هستند.
پرسشنامه خود پنداره تحصیلی (مربوط به مدرسه) را چن و تامسون در سال ۲۰۰۴ ساختند و خود پنداره را در سه سطح عمومی، آموزشگاهی یا آکادمیک و غیر آموزشگاهی مورد سنجش قرارداد. این پرسشنامه از نوع خود گزارشی است که شامل ۱۵ عبارت می باشد. روایی و پایایی این ابزار در پژوهشی در سال ۱۳۹۱ مورد تأیید قرار گرفته است.
