دانش و مدیریت آن همیشه برای توسعه و پیشرفت در طول تاریخ اساسی و ضروری بوده است. این واقعیت به همراه تأثیر متقابل و پیچیده نیروهای اجتماعی، اقتصادی و فناوری اهمیت دانش و مدیریت آن را تحکیم می نماید. از آنجایی که دانش همیشه قدرت است، امروزه هیچ تغییری در خصوص اهمیت دانش ایجاد نشده است اما تغییر در مورد چگونگی مدیریت دانش ناشی از اطلاعات انبوه و سرعت بخشیدن به تولید دانش، حتمی و ضروری است. تغییرات عمیق در دنیای ما نشانگر نیاز به تغییر شکل دانش محور نظام های کنونی در هر بخش و ایجاد فضاها و ساختارهای جدید است. اقتصاد و جامعه دانش محور نوظهور، دانش را به عنوان پربارترین منبع و یادگیری را به عنوان پربارترین فرایند اقتصادی برجسته می کند. در نتیجه مبنای سرمایه از سرمایههای ملموس سنتی به یک سرمایه ناملموس مانند نوآوری در کاربرد مؤثر دانش و منابع سرمایه انسانی تبدیل می شود. اگرچه امروزه دانش، به عنوان یک منبع ارزشمند و راهبردی و نیز به عنوان یک دارایی مطرح شده است، ولی ارائه محصولات و خدمات با کیفیت مناسب و اقتصادی بدون مدیریت و استفاده صحیح از این منبع ارزشمند امری سخت و در مواردی غیر ممکن است.
از نظر نوناکا دانش مفهومی چند وجهی با معانی چندلایه است و یکی از منابع بسیار مهم و ارزشمندی محسوب میشود که به کسب و حفظ قابلیت رقابتی بودن و مزیت های سازمانها کمک میکند و فقط آن دسته از سازمانهایی در این مسیر رقابت ، حرکت خواهند کرد که بتوانند مفهوم پیچیده دانش را به خوبی مدیریت کنند. بنابراین مدیریت دانش، در دنیای تجاری رقابتی میتواند موفقیت و پیشرفت سازمان را تضمین کند. مدیریت دانش اقدامی است که به واسطه آن دانش به شکلی قابل استفاده در دسترس قرار گرفته و مورد بهره برداری واقع می شود. به بیان دیگر مدیریت دانش به این سؤال پاسخ میدهد که، چگونه می توانیم آنچه را که از قبل می دانیم، به پایگاه دانش مفید تبدیل کنیم.
به منظور بررسی مدیریت دانش می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۶۶ گویه و ابعاد خلق دانش، حفظ و نگهداری دانش، انتقال دانش، و کاربرد دانش میباشد که از پژوهش سیرجانی قرآنی (۱۳۸۹) بر اساس مدل مدیریت دانش نیومن و کانراد (۲۰۰۰) استخراج شدهاند و روایی و پایایی آن در پایان نامه ای در دانشگاه شهید چمران در سال ۱۳۹۴ مورد تأیید قرار گرفته است.
