هوش هیجانی بیانگر قدرت و توان واکنش اثر بخش افراد است که در روابط اجتماعی و در بده بستان های روانی و عاطفی در شرایط خاص “چه عملی مناسب و چه عملی نا مناسب است” است. هوش هیجانی نوعی استعداد عاطفی است که تعیین می کند از مهارت های خود چگونه به بهترین نحو ممکن استفاده کنیم و حتی کمک می کند خرد را در مسیری درست به کار گیریم، هسته هوش بین فردی ابتدا توانایی درک و سپس ارائه پاسخ مناسب روحیات، خلق و خو، انگیزش ها و خواسته های افراد دیگر است. مایر و سالوی هوش هیجانی را توانایی آگاهی از احساس خود و دیگران جهت تشخیص هر احساس و استفاده از این اطلاعات جهت هدایت تفکر و عملکرد خود می دانند و آن را به ۴ عامل شناسایی هیجانات، استفاده از هیجانات، درک و فهم هیجانات و مدیریت یا اداره هیجانی تقسیم می کنند. آزمون هوش هیجانی توسط برادبری و گریوز (۲۰۰۴) ساخته شده است و توسط گنجی (۱۳۸۴) ترجمه و ویراستاری گردید. این آزمون شامل ۲۸ ماده است و چهار مولفه خود آگاهی، خود مدیریتی، آگاهی اجتماعی و مدیریت رابطه را می‌سنجد و یک نمره کلی هوش هیجانی نیز به دست می‌دهد.
