پرسشنامه خوش بینی تحصیلی – اسچنن موران و همکاران (۲۰۱۳)

پرسشنامه خوش بینی تحصیلی – اسچنن موران و همکاران (۲۰۱۳)

خوش بینی تحصیلی: تارتر و هوی ( ۲۰۰۶) اظهار میدارند “خوشبینی تحصیلی تصویری غنی از عاملیت انسانی است که رفتار جمعی را بر حسب ابعاد شناختی، عاطفی و رفتاری توضیح میدهد”. سازه خوشبینی تحصیلی به ایجاد محیط مثبت در مدرسه کمک میکند. به علاوه باعث کارآمدی دانش آموزان میشود. اسچنن- موران و همکاران (۲۰۱۳) خوشبینی تحصیلی را به عنوان یک باور فردی یادگیرنده مورد آزمون و تأیید قرار داده و برخی متغیرهای مرتبط با آن را شناسایی کردند و متغیر خوشبینی تحصیلی دانش آموزان را مطرح کردند. در واقع آنها در پژوهش خود به دنبال این سؤال بودند که نگرش یادگیرندگان نسبت به محیط آموزشی میتواند بر انگیزه و عملکرد تحصیلی آنها تأثیر بگذارد و آنها را به سوی موفقیت و پیشرفت سوق دهد؟ نتایج پژوهش نشان داد که تأثیر نگرش و باور یادگیرندگان نسبت به محیط آموزشی بر افزایش انگیزه، موفقیت و شیوه عملکرد افراد در موقعیت-های تحصیلی به مراتب بیشتر از تأثیرات شرایط خانوادگی (اقتصادی- اجتماعی) است. در واقع خوشبینی تحصیلی دانش آموزان تصویر غنی از عاملیت انسانی را به تصویر میکشد که رفتار دانش-آموزان را از نظر ابعاد شناختی، عاطفی و رفتاری تبیین میکند. به این ترتیب خوشبینی تحصیلی دانش آموزان دارای سه بعد تأکید تحصیلی، اعتماد دانش آموز به معلمان و یگانگی دانش آموز به مدرسه است. به طور خلاصه، در محیطهای آموزشی که یادگیرندگان روابط توأم با اعتماد بالایی با کادرآموزشی دارند (مؤلفه اعتماد دانش آموز به معلمان)، پیشرفت و موفقیت تحصیلی بر پایه یادگیری امری مهم و با ارزش تلقی میشود و بر آن تأکید میشود (مؤلفه تأکید تحصیلی) و نیز در محیطهایی که یادگیرندگان به اهداف و ارزشها احترام میگذارند و برای محیط آموزشی ارزش قایل هستند، و خود را به عنوان بخش و عضوی مؤثر از آن میدانند (یگانگی به مدرسه). در این شرایط باور و نگرشی تحت عنوان خوش بینی تحصیلی در یادگیرندگان شکل میگیرد و فرهنگ خوشبینی بر محیط و فضای آموزشی حاکم میشود.

به منظور سنجش و ارزیابی خوش بینی تحصیلی می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۲۸ گویه و سه مولفه تأکید تحصیلی دانش آموزان، اعتماد دانش آموزان به معلمان و احساس هویت دانش آموزان نسبت به مدرسه می‌باشد که از پژوهش معتبر اسچنن-موران و همکاران (۲۰۱۳) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در دو مطالعه در سال های ۱۳۹۳ و ۱۳۹۷ مورد تأیید قرار گرفته است.