تحمل ابهام بر اساس تمایل افراد برای تفسیر یک موقعیت ابهام برانگیز به عنوان تهدید یا فرصت تعریف شده است. تیو و فو (۱۹۹۷) تحمل ابهام را به عنوان توانایی افراد برای اینکه به صورت مثبتی به موقعیت های مبهم پاسخ دهند، تعریف می کنند. شیوه ای که فرد موقعیت مبهم را درک می کند (درک، تفسیر، واکنش و سازگاری) سطح تحمل ابهام افراد را تعریف می کند .
به منظور ارزیابی تحمل ابهام می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۶ گویه می‌باشد که از پژوهش معتبر مک لین (۱۹۹۳) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۴ مورد تأیید قرار گرفته است.
