گالن دانشمند فرانسوی در قرن چهاردهم اصطلاح همیکرانیا یا سردرد یک سویه را برای توصیف اختلالی دورهای شامل درد در یک نیمه سر به شکل جمجمه ای، همراه با استفراغ و ترس از نور که به فواصل معین تکرار می شد و هر حمله با خواب تسکین پیدا می کرد، به کار برد. واژه-ی همیکرانیا بعداً به لاتین همیگرانیا و بعد به میگرنیا و سپس مجدداً در قرن هجدهم به زبان فرانسوی به میگرن تغییر یافت که همان درد در نیمه سر می باشد. البته این اصطلاحی گمراه کننده است. زیرا درد در کمتر از %۴۰ موارد فقط به یک نیمه سر محدود می شود، در ۴۰ درصد موارد فرد مبتلا در هر دو قسمت سر درد دارد و در ۲۰ درصد دیگر، مبتلایان با شروع یک طرف سر و گسترش آن در تمام سر همراه است.
سردرد معمولاً علامت اصلی میگرن است. سردردی که ۴ تا ۷ ساعت به طول می انجامد، و با تهوع، استفراغ، گریز از نور، سروصدا و بو همراه است و مجموعه این علائم در حین حمله موجب اشکال در کارکرد روزانه شخص می گردد. حملات میگرن دورهای و تکرار شونده معمولاً یک طرفه و ضربانیاند، شروع در کودکی، نوجوانی یا اوایل جوانی و کاهش تعداد حملات در طول گذشت زمان وجود دارد. دورهی حمله-ی سردرد ممکن است از یک ساعت تا یک هفته باشد، با این حال افراد اغلب درد و علائم مشابهی را بین حملات تجربه می کنند.
به منظور سنجش و ارزیابی سردرد میگرن می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۲۵ گویه می‌باشد که از پژوهش معتبر نجاریان (۱۳۷۶) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه مورد تأیید قرار گرفته است.
