ذهنیت فلسفی یکی از ویژگی های آدمی است که می تواند مدیران را هنگام مواجهه با مسائل بی شمار رهبری آموزشی یاری نماید. به عبارت دیگر، مدیری که از ذهنیت فلسفی بالا برخوردار است، برای دیدن مسائل بر اساس اهداف دراز مدت، تعمیم خلاق، عقاید اصولی و طیف وسیعی از انتخاب های منطقی، شانس بیشتری دارد

ارزش هر انسان در نیکو اندیشیدن اوست. از این رو تفکر و مهارت درست اندیشدن از جمله مسائل مهمی است که از دیر باز همواره ذهن اندیشمندان را به خود مشغول کرده است. مسئله اساسی تربیت تفکر می باشد. که برای پرورش آن ابزارهائی لازم است. یکی از این ابزارها داشتن ذهن فلسفی است که افراد را در تفکر صحیح و منطقی کمک می نماید. شرفی (۱۳۸۱) می گوید: «در باب ویژگی کسانی که از ذهن فلسفی برخوردارند مطالب چندانی به رشته تحریر در نیامده است ولی از معدود کسانی که به این مهم پرداخته اند می توان، اسمیت را نام برد».

در خصوص ذهن فلسفی میر کمالی (۱۳۷۹) معتقد است: «تفکر منطقی اساس کار مدیریت است. مدیر باید با تفکر منطقی از شناسائی مسئله تا پیدا کردن راه حل های مناسب برای مشکلات پیش برود و این کار امکان پذیر نیست مگر اینکه از خصوصیات تفکر منطقی برخوردار باشد. تفکر منطقی حاصل داشتن ذهن فلسفی می باشد».

به منظور سنجش و ارزیابی میزان ذهنیت فلسفی افراد می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۶۰ گویه می‌باشد که از پژوهش معتبر سلطانی (۱۳۷۵) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه مورد تأیید قرار گرفته است.