هدف اصلی مدل چرخه یادگیری فراهم کردن فرصت هایی است تا دانش آموزان نظام باورهایشان را بررسی کنند که نتیجه استدلال، پیشبینی و آزمون فرضیه هاست و ممکن است به خودنظم دهی و ساختن دانش منجر شود .
کارپلوس و باتز (۱۹۷۷) اظهار می کنند که چرخه یادگیری نوعی راهبرد آموزشی پژوهش محور مؤثر در کمک به دانش آموزان برای رشد شناختی آنهاست. مدل چرخه یادگیری به گونه ای است که ابتدا دانش آموزان از طریق فعالیتی ساده یا بحث درباره آن برانگیخته می شوند تا فعالانه به یادگیری بپردازند؛ سپس، به منظور کسب تجربه، معلم آنها را به گونه ای هدایت می کند که با شرکت در فعالیت های گروهی به جستوجو و کاوش بپردازند. او دانش آموزان را در مسیر تفسیر یافته ها و تبیین دستاوردهای خود به سویی هدایت می کند که بتوانند، با افزایش درک و فهم خویش، آموخته های جدید را در شرایط جدید به کار گیرند و فعالیت های یادگیری را ارزشیابی کنند. به طور کلی، مدل چرخه یادگیری جزء روش های فعالی است که بر تولید، کنترل و تعمیم دانش تأکید می کند. این مدل، با تأکید فزاینده بر اهمیت استنباط از فهم و ادراک قبلی دانش آموزان و گسترش و انتقال مفاهیم، زمینه رشد و موفقیت آنها را از جمله در تفکر فراهم می کند.
به منظور سنجش فرآیند چرخه یادگیری هفت گانه می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۱۴ گویه و ابعاد استنباط، مشارکت، اکتشاف، توضیح، بسط یادگیری، ارزیابی و توسعه یادگیری می‌باشد که از پژوهش معتبر کرافت (۲۰۰۱) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۲ مورد تأیید قرار گرفته است.
