فناوری اطلاعات: فناوری اطلاعات عبارت است از فرایند تولید، ذخیره سازی، پردازش، نشر، دستیابی، انتقال و تبادل اطلاعات از طریق ظرفیت های مخابراتی و رسانه هایی از قبیل رادیو، تلویزیون و تکنیک هایی مانند رایانه، ارتباط تلفنی که استفاده از آنها برقراری عدالت در دسترسی استفاده عموم از منابع اطلاعاتی و امکان تعامل با سایر گروه ها را ممکن می سازد. از دید قاسمی (۱۳۹۱) این مفهوم به منظور ارزیابی دارای ابعاد زیر است:
- نوع استفاده از فناوری اطلاعات: منظور از نوع استفاده از فناوری اطلاعات، استفاده کارکنان از فناوری اطلاعات به طریق مختلف مانند-دریافت و ارسال نامه الکترونیکی،استفاده از برنامه های ارائه مانند پاورپوینت، استفاده از متون به صورت صوتی و تصویری، استفاده از سی دی های چندرسانه ای (مولتی مدیا) ذخیره و بازیابی اطلاعات می باشد.
- استفاده از نرم افزاهای آموزشی: منظور استفاده کارکنان سازمان از نرم افرازهای آموزشی مورد نیاز شغل و کار خود می باشند که برای انجام کار خود از آن استفاده می کنند.
- نوع و میزان استفاده از اینترنت: منظور از نوع و میزان استفاده از اینترنت، میزان استفاده کارکنان از اینترنت جهت جستجوی اطلاعات تخصصی، مکاتبه با سایر همکاران، استفاده از پایگاه های مختلف اطلاعاتی می باشد.
- نوع و میزان استفاده از سرویس های اینترنتی: منظور میزان استفاده کارکنان از اینترنت به طریق مختلف مانند، ارسال پیام، چت، کتابخانه دیجیتال، کنفرانس ویدئویی می باشد.
به منظور سنجش و ارزیابی فناوری اطلاعات و ارتباطات می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۲۵ گویه و ابعاد فناوری اطلاعات، استفاده از نرم افزارهای آموزشی، نوع و میزان استفاده از اینترنت و نوع و میزان استفاده از سرویس های اینترنتی می‌باشد که از پژوهش معتبر قاسمی (۱۳۹۱) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه مورد تأیید قرار گرفته است.
