پیوند با مدرسه اشاره به ارتباطاتی دارد که فرد با مدرسه و دیگر جنبه‌های زندگی تحصیلی دارد. پیوند با مدرسه را شامل مشارکت در مدرسه، تعهد به ارزش‌ها و باور نسبت به مدرسه تعریف کرده‌اند. پیوند با مدرسه را احساس دانش‌آموزان از مورد احترام واقع‌شدن و احساس راحتی در مدرسه می‌دانند. پیوند با مدرسه نشان‌دهنده یک اصطلاح گسترده است که برای توصیف روابط دانش‌آموزان با مدرسه استفاده‌شده است. اولین درک جامع در مورد پیوند با مدرسه بر اساس نظریه پیوند اجتماعی یا کنترل اجتماعی هیرشی (۱۹۶۹) مفهوم‌سازی شده است. در این نظریه پیوند با مدرسه نتیجه چهار عامل دلبستگی، تعهد، مشارکت و باور به مدرسه ذکرشده است. ازنظر هیرشی هرکدام از این عناصر همبستگی بالایی با بقیه دارد و تضعیف یک عنصر به تضعیف بقیه خواهد انجامید. در نظریه جدید گات فردسون و هیرشی (۱۹۹۰) پیوند با مدرسه نتیجه خودکنترلی فرد در نظر گرفته‌شده است. طبق این نظریه دانش‌آموزانی که خودکنترلی پایینی دارند، در پیوند با مدرسه نیز دچار مشکل خواهند شد. در مدل رشد اجتماعی که گسترش‌یافته نظریه کنترل است، فرصت برای درگیری یا مشارکت، مهارت برای مشارکت و تقویت این مشارکت‌ها سه عامل ضروری در پیوند با مدرسه است که بعد کلیدی در مدل رشد اجتماعی مشارکت است. اساس نظری دیگر در توضیح پیوند با مدرسه نظریه اجتماعی است که پیوند با مدرسه را نتیجه ارزیابی افراد از شایستگی‌ها یا اثربخشی‌شان در انجام دادن رفتارهای موفقیت‌آمیز در مدرسه می‌داند و بر پایه همین نظریه بر خودکارآمدی تأکید شده است.
به منظور سنجش و ارزیابی پیوند با مدرسه می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۴۰ گویه و شش عامل دلبستگی به معلم، دلبستگی به مدرسه، دلبستگی به کارکنان مدرسه، مشارکت در مدرسه، باور و تعهد به مدرسه می‌باشد که از پژوهش معتبر رضایی شریف و همکاران (۱۳۹۲) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه مورد تأیید قرار گرفته است.
