تربیت جنسی کودکان در بستر خانواده و محیط مدرسه همواره مورد توجه و بحث بوده است. آموزش جنسی مساله ای پیچیده در فرهنگ هر جامعه ای است. نقش مدرسه و معلم در آموزش و توسعه سالمت جنسی در جوامع محافظه کار کمرنگ می باشد. مشکل جدی در این میان این است که پدر و مادرها نیز در بحث های مربوط به رفتار جنسی با فرزندان احساس خجالت می کنند، توضیح دادن در این مورد برایشان ناراحت کننده است و دانش و مهارت لازم برای انجام این کار را ندارند. از آنجایی که مباحث و مسائل جنسی هم در حیطه بهداشت فردی و اجتماعی شخص حایز اهمیت است و هم در حیطه اخلاقیات، لذا خانواده باید در هرچه بهتر شکل گرفتن هویت جنسی کودک اهتمام لازم و کافی را از خود نشان دهد. از طرفی کودک باید بتواند در به دست آوردن اطلاعات موثق و صحیح متناسب با سن و برطرف کردن سوالات و مشکلات جنسی خود با والدین خود ارتباط برقرار کند، و این مهم صورت نمی گیرد مگر اینکه والد و کودک بتوانند در یک رابطه سالم به میزان کافی احساس راحتی کرده و مسائل را با یکدیگر حل و فصل کنند. وقتی گفتگوی بزرگسالان با نوجوانان درباره مسائل جنسی نوعی تابو و در شمار امور ناگفتنی به حساب آید، این اطلاعات از طریق همسالان و همکلاسی‌ها و دوستان در اختیار نوجوانان قرار می گیرد. در این مورد والدین معمولا خود را به بی خبری می زنند و نوجوانان را به حال خود می گذارند. به همین جهت نقش همسالان در شکل گیری هویت جنسی نوجوانی بیشتر می شود.
به منظور سنجش و ارزیابی میزان احساس راحتی والدین در گفتگو در مورد موضوعات جنسی با فرزندان می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۱۳ گویه می‌باشد که از پژوهش معتبر کوبیلنسکی و اتکینسون (۱۹۸۲) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۶ مورد تأیید قرار گرفته است.
