رفتارهای انحرافی در محیط های کار را فقدان متابعت از هنجارها و انتظارات سازمان تعریف نموده اند که دارای دو دسته است: ۱) رفتارهای انحرافی بین فردی که معطوف به دیگر کارکنان سازمان است و ۲) رفتارهای انحرافی سازمانی که محیط کار و سازمان را در تمامی ابعاد (فیزیکی، روانی و اجتماعی) نشانه رفته است. نمونه هایی از رفتارهای انحرافی بین فردی، سوء استفاده از همکاران، گستاخی، خشونت، بی ادبی و ضرب و جرح فیزیکی و در مقابل رفتارهای انحرافی معطوف به سازمان در اشکالی متفاوت از رفتارهای انحرافی بین فردی نظیر بی تفاوتی به مسائل، مقررات، دستورالعمل ها، اهداف، عدم فرمانب رداری از هنجارهای حاکم بر سازمان و …. خود را نشان می دهند. نکته محوری از لحاظ عملیاتی، این واقعیت است که این رفتارها در بسیاری شرایط چندان محسوس و نمایان نیستند، ولی هزینه ها و زیانهای خود را بر سازمانها وارد می‌کنند.

به منظور سنجش رفتارهای انحرافی سازمانی می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۸ گویه می‌باشد که از پژوهش‌ معتبر مولکی و همکاران (۲۰۰۶) استخراج شده‌اند و روایی و پایایی آن در مطالعه ای در سال ۱۳۸۸ مورد تأیید قرار گرفته است.