یکی از راهکارهایی که متخصصان برای حل بخش عمده ای از مشکلات و رفع نیازهای متفاوت سالمندان مطرح میکنند، انتخاب شیوه زندگی فعال است. بر اساس شواهد، اجرای یک فعالیت بدنی ۳۶ دقیقه‌ای با شدت نرمال در روز میتواند به کسب فواید بهداشتی- درمانی قابل توجهی منجر شود. همچنین، اجرای فعالیت بدنی منظم از توسعه و تشدید بیماریهایی همچون بیماریهای قلبی-عروقی، دیابت نوع ۲ ، استئوآرتریت و پوکی استخوان پیشگیری میکند و اثر مثبتی بر سلامت روان و کاهش میزان افسردگی، استرس و اضطراب سالمندان دارد. با وجود ارائه این راهکار از طرف متخصصان، متأسفانه بسیاری از سالمندان بیتحرک هستند یا به میزان توصیه شده فعالیت نمی‌کنند. دلایل متنوعی برای این بیتحرکی وجود دارد که از این میان نبودن انگیزه سهم بسیاری را از آن خود کرده است. انگیزش فرآیند روی آوری به فعالیتی خاص و ادامه آن است. این فرآیند، که رفتار را بر می انگیزد و به آن جهت میدهد، تمایلات و سوق دهنده های درونی و بیرونی را در بر میگیرد و نقش قدرتمندی در شرکت افراد در فعالیت بدنی ایفا میکند.
به منظور سنجش و ارزیابی عوامل انگیزش شرکت سالمندان در فعالیت بدنی می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۳۵ گویه و سه حیطه درون فردی، بین فردی، اجتماع می‌باشد که از پژوهش معتبر بنام (۱۳۹۳) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه مورد تأیید قرار گرفته است.
