کاتلر به بازارگرایی به عنوان مرحله ی نهایی توسعه یک سازمان بازرگانی نگاه کرده است و معتقد است که گرایش به بازار در امتداد توسعه گرایش های مختلف بازرگانی به وجود آمده است. بازارگرایی بر پایه تفکر بازاریابی ایجاد شده است و تفکر بازاریابی زیربنای فلسفی آن را تشکیل میدهد. بطور کلی بازارگرایی عبارت است از: فرهنگ سازمانی که به صورت بسیار کارا و اثربخش به خلق رفتارهایی می پردازد که به منظور خلق ارزش های افزون تر برای مشتریان و در نتیجه ارتقای عملکرد تجاری شرکت لازم و ضروری است. بازارگرایی را میتوان به عنوان مرحله ای از بالندگی سازمان، یا به عنوان سطحی که انعکاس دهنده بلوغ سازمانی است تعریف نمود به هر حال تفکر بازاریابی به عنوان یک بنیان و شالوده فلسفی کافی نیست. زیرا بازارگرایی نه فقط بر مشتریان بلکه علاوه بر آن بر روی رقبا، مباحث سازمانی متفاوت و عوامل متعدد بیرونی که بر نیازها و ترجیحات مشتریان مؤثر است نیز تمرکز میکند.
به منظور بررسی گرایش به بازار می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۹ گویه می‌باشد که از پژوهش جانسون و همکاران (۲۰۱۲) استخراج شده‌اند و روایی و پایایی آن در مطالعه ای در سال ۱۳۹۳ مورد تأیید قرار گرفته است.
