اعتبار بطور گسترده به عنوان باور پذیری اهداف و تمایلات یک موجودیت مستقل در یک زمان خاص تعریف شده و فرض بر این است که از دو جزء اصلی برخوردار می باشد: قابلیت اعتماد و تخصص. از این رو، اعتبار برند به عنوان باور پذیری اطلاعات محصول موجود در یک برند تعریف می شود که مستلزم آن است که مصرف کنندگان ادراک نمایند که برند از توانایی (به عبارت دیگر، تخصص) و تمایل (یعنی، قابلیت اعتماد) برای تحویل مداوم آن چیزی که وعده داده شده برخوردار است.
به منظور بررسی اعتبار برند می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۶ گویه و ابعاد تخصص و اعتماد می‌باشد که از پژوهش سویینی و سوایت (۲۰۰۸) استخراج شده‌اند و روایی و پایایی آن در دو مطالعه در سال های ۱۳۸۹ و ۱۳۹۳ مورد تأیید قرار گرفته است.
