فراموشی سازمانی ، پیامد مجموعه اقدامات درون سازمان و برون سازمانی است که در آن یک سازمان آگاهانه دانش موجود خود را کنار می گذارد که به آن فراموشی سازمانی هدفمند گویند و گاهی سازمان ناآگاهانه و تصادفی بخشی از دانش موجود خود را از دست می دهد که اغلب فراموشی تصادفی نامیده میشود و منجر به از دست دادن دانش ارزشمند، کاهش دانش، عدم یادگیری و صرف هزینه مجدد و در نهایت کاهش رقابت پذیری در سازمان خواهد شد. فراموشی سازمانی هدفمند باعث رهایی از دانش غیر مفید و زمینه سازی برای تغییر و تحول و یادگیری در سازمان و در نهایت کسب مزیت رقابتی و افزایش رقابت‌پذیری در سازمان خواهد شد. طی کارهای مطالعاتی انجام گرفته، اندیشمندان از جهات مختلفی یعنی از بعد نوع دانش فراموش شده (دانش نو ورود در مقابل دانش در دسترس و قدیمی)، از بعد پیامد فراموشی سازمانی (پیامد مثبت و پیامد منفی)، از بعد روش فراموشی (آگاهانه در مقابل نا آگاهانه بودن فراموشی و پیامد فراموشی) به موضوع فراموشی سازمانی توجه کرده‌اند.

به منظور ارزیابی فراموشی سازمانی هدفمند می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۱۲ گویه و ابعاد یادگیری زدایی و اجتناب از عادت‌های بد می‌باشد که از پایان نامه محمودوند (۱۳۹۰) استخراج شده‌اند و روایی و پایایی آن در پایان نامه ای در دانشگاه شهید چمران در سال ۱۳۹۴ مورد تأیید قرار گرفته است.