مفهوم اعتبار برند را اولین‌بار اردم و سوایت پایه‌گذاری کردند. اعتبار، به قانع‌کنندگی، اعتمادپذیربودن و باورپذیری اشاره می‌کند و بر پایۀ شهرت، اعتبار و تخصص است. از دیدگاه شرکت‌ها، اعتبار مرزی است که مصرفکنندگان برای توانایی‌های شرکت در به کارگیری فعالیت‌های مدیریتی بر اساس دانش، تخصص و اعتماد قائل هستند. اعتبار برند، باورپذیری اطلاعات جایگاه محصولات نزد مصرفکنندگان است که تحت عنوان برند قرار داده شده‌اند و این موضوع به برداشت مصرف‌کننده از اینکه آیا برند قابلیت و تمایل لازم برای ارائۀ مداوم محصولات وعده‌داده‌شده را دارد یا نه بستگی دارد. اعتبار برند خلاصه‌ای از روابط برند با مصرف‌کننده و مصرف‌کننده با برند در طی زمان است؛ چراکه مصرف‌کننده می‌تواند با برند رابطه داشته باشد و همچنین برند با مصرف‌کننده ارتباط برقرار کند. اعتبار برند در تصمیم‌گیری و سایر انتخاب‌ها مهم است. اگر مشتری از ویژگی محصولات یک برند راضی باشد، باعث افزایش رویکردهای کاهش ریسک برای اعتبار آن برند می‌شود. این موضوع ریسک و همچنین هزینۀ پخش اطلاعات را به هنگام استفاده از برند کاهش می‌دهد.
به منظور سنجش و ارزیابی اعتبار برند می توان از پرسشنامه ۶ گویه ای اردم و سوایت استفاده کرد. روایی و پایایی این پرسشنامه در پژوهشی در سال ۱۳۹۳ مورد تأیید قرار گرفته است.
