مقیاس عدم تحمل بلاتکلیفی فریستون و همکاران (۱۹۹۴)

مقیاس عدم تحمل بلاتکلیفی فریستون و همکاران (۱۹۹۴)

به منظور سنجش عدم تحمل بلاتکلیفی می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۲۷ گویه و ابعاد ﺗﻮاﻧایی ﺑﺮای اﻧﺠﺎم ﻋﻤﻞ، اﺳﺘﺮس آﻣﻴﺰ ﺑﻮدن ﺑﻼﺗﻜﻠﻴﻔﻲ، ﻣﻨﻔﻲ ﺑﻮدن روﻳﺪادﻫﺎی ﻏﻴﺮﻣﻨﺘﻈﺮه و اﺟﺘﻨﺎب از آﻧﻬﺎ و ﺑﻼﺗﻜﻠﻴﻔﻲ در ﻣﻮرد آﻳﻨﺪه می‌باشد که از پژوهش معتبر فریستون و همکاران (۱۹۹۴) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۱ مورد تأیید قرار گرفته است.