آمادگی برای تغییر را می‌توان با خلق نگرش مطلوب برای تغییر ایجاد کرد. نگرش به تغییر را شناخت شخصی درباره تغییر، واکنش احساسی نسبت به تغییر و تمایل رفتاری به سوی تغییر می‌دانند (دانهام و همکاران، ۱۹۸۹).
برای ارزیابی آمادگی کارکنان برای تغییر، می توان از پرسشنامه استاندارد ۱۸ سئوالی گرایش به سوی تغییر دانهام و همکاران (۱۹۸۹) استفاده کرد. این ابزار ترکیبی از سه مؤلفه است: مؤلفه شناختی، مؤلفه احساسی و مؤلفه رفتاری. روایی و پایایی این پرسشنامه در سه مطالعه در سال های ۱۳۸۹، ۱۳۹۰ و ۱۳۹۴ مورد تأیید قرار گرفته است.
