پرسشنامه حساسیت اضطرابی ریس و مک نالی (۱۹۸۵)

پرسشنامه حساسیت اضطرابی ریس و مک نالی (۱۹۸۵)

از جمله متغیرهای مرتبط با نارسانویسی در کودکان میزان زیاد اضطراب و تمایل به تجربه اضطراب یا در اصطلاح حساسیت اضطرابی می‌باشد. اضطراب به عنوان یک عامل نامساعد، سلامت روانی، موفقیت و عملکرد تحصیلی و به موقع دانش‌آموزان را بطور جدی تهدید می کند. در این میان، حساسیت اضطرابی به عنوان یک متغیر شناختی، نشان دهنده‌ی تفاوت‌های فردی است که به وسیله ترس از احساسات اضطرابی (ترس از ترس) مشخص می‌شود و نشان‌دهنده‌ی گرایش به فاجعه نمایی در رابطه با پیامدهای چنین احساس‌هایی است. حساسیت اضطرابی یک سازه تفاوت‌های فردی است که در آن فرد از نشانه‌های بدنی که با انگیختگی اضطرابی (افزایش ضربان قلب، تنگی نفس، سرگیجه) مرتبط است، می‌ترسد و اصولاً از این عقیده ناشی می‌شود که این نشانه‌ها به پیامدهای بالقوه‌ی آسیب‌زای اجتماعی، شناختی و بدنی منجر می‌شود. به عبارت دیگر گرایش به ترس، تفسیر فاجعه‌آمیز نشانه‌های اضطراب است و از عوامل سبب‌شناختی ‌نگهدارنده و تداوم بخش اکثر اختلالات روانی به ویژه طبقه‌ی اختلالات اضطرابی است و در جهت افزایش پاسخ‌های اضطرابی و ایجاد ترس از محرک‌های برانگیزاننده عمل می‌کند. حساسیت اضطرابی به سوگیری‌هایی در بازیابی و پردازش اطلاعات مربوط به محرک‌های فراخوان اضطراب منجر می‌شود که این خود زمینه را برای ابتلای فرد به اختلالات روانی از جمله نارسانویسی فراهم می‌سازد. رضائی و سیف‌نراقی (۱۳۸۵) در پژوهش خود نشان دادند که دانش‌آموزان نارسانویس و عادی در ویژگی‌های روان شناختی اضطراب، افسردگی، ناسازگاری اجتماعی و کمبود توجه تفاوت معناداری دارند. دیکون و آبراموویتز (۲۰۰۶) در مطالعه‌ای که حساسیت اضطرابی را در افراد مبتلا به اختلالات نوشتاری و افراد بهنجار بررسی کردند، اظهار داشتند که افراد مبتلا به اختلالات نوشتاری، حساسیت اضطرابی بالاتری را نسبت به افراد بهنجار گزارش می‌کنند.

به منظور ارزیابی حساسیت اضطرابی می توان از پرسشنامه خودگزارش دهی ۱۶ گویه ای که توسط ریس و مک نالی (۱۹۸۵) بر اساس مقیاس پنج درجه‌ای لیکرتی از خیلی کم = ۰ تا خیلی زیاد = ۴ ساخته شده است و در جامعه نوجوانان و جوانان کاربرد دارد، استفاده کرد. هر گویه این عقیده را منعکس می­کند که احساسات اضطرابی به صورت ناخوشایند تجربه می­شوند و توان منتهی شدن به پیامد آسیب­زا را دارند. ساختار این پرسشنامه از سه عامل ترس از نگرانی‌های بدنی، ترس از نداشتن کنترل شناختی و ترس از مشاهده شدن اضطراب توسط دیگران تشکیل شده است. روایی و پایایی این پرسشنامه در دو مطالعه در سال های ۱۳۹۴ و ۱۳۹۷ مورد تأیید قرار گرفته است.