به منظور سنجش خودپنداره تحصیلی می توان از گویه هایی که از مقیاس پرسشنامه خودتوصیفی مارش ۱۹۹۰ انتخاب شده است استفاده کرد. این ابزار خودپنداره را به عنوان یک سازه صفتی اندازه‌گیری می‌کند که شامل قضاوت‌های نسبتا ثابت و معمولی فرد درباره شایستگی خود در یک حوزه درسی ویژه است. روایی و پایایی این ابزار در پژوهشی در سال ۱۳۹۱ مورد تأیید قرار گرفته است.