ﻓﺮﯾﺲ، ﺑﺮاون، ﺑﺮی و ﻟﯿﺎن (۲۰۰۸) ادراک ﻃﺮدﺷﺪﮔﯽ در ﻣﺤﯿﻂ ﮐﺎر را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان درﺟﻪ ای ﮐﻪ ﺷﺨﺺ اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺗﻮﺳﻂ دﯾﮕﺮان در ﻣﺤﯿﻂ ﮐﺎر ﻧﺎدﯾﺪه ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ، ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻃﺮد ﺗﻮﺳﻂ زﺑﺎن ﻣﺤﺎوره ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ ﮐﻪ اﻓﺮاد دﯾﮕﺮ ﺣﺎﺿﺮ در ﻣﺤﯿﻂ ﮐﺎر در ﮔﻔﺘﮕﻮﻫﺎی ﺧﻮﯾﺶ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ای ﯾﺎ ﺑﻪ زﺑﺎﻧﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻨﺪ و ﯾﺎ از اﺻﻄﻼﺣﺎت ﺧﺎص و رﻣﺰﮔﻮﻧﻪای اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﺮد ﻗﺎدر ﺑﻪ درک آﻧﺎن ﻧﺒﺎﺷد. ﻃﺮد ﺑﺎ اﺻﻄﻼﺣﺎﺗﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﯽ ﻣﺤﻠﯽ ﮐﺮدن، ﺗﺤﻮﯾﻞ ﻧﮕﺮﻓﺘﻦ و ﺳﺮد ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﺮدن ﻧﯿﺰ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯽ ﺷﻮد. ﺑﺮ اﺳﺎس ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻫﯿﺘﻼن، ﮐﻠﯿﻔﺘﻦ و دﺳﻮﺗﻮ (۲۰۰۶)، ادراک ﻃﺮدﺷﺪﮔﯽ در ﻣﺤﯿﻂ ﮐﺎر ﺑﻪ درﺟﻪ ای ﮐﻪ ﯾﮏ ﻓﺮد (ﯾﺎ ﯾﮏ ﮔﺮوه) درﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ اﻓﺮاد ﯾﺎ ﮔﺮوه ﻫﺎی دﯾﮕﺮ در ﻣﺤﯿﻂ ﮐﺎر ﻧﺎدﯾﺪه ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ، اﻃﻼق ﻣﯽﺷﻮد. ادراک ﻃﺮدﺷﺪﮔﯽ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﻓﺮد را در ﺑﺮﻗﺮاری و ﻧﮕﻬﺪاﺷﺖ رواﺑﻂ ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﻫﺎی ﺷﻐﻠﯽ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯽ دﻫﺪ.
به منظور بررسی طرد در محیط کار می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۱۷ گویه بوده و دارای ابعاد طرد از سوی همکاران، طرد از سوی سرپرست و طرد توسط زبان محاوره می باشد که از پژوهش معتبر هیتلان و نوئل (۲۰۰۹) استخراج شده‌اند و روایی و پایایی آن در پژوهشی در سال ۱۳۹۰ مورد تأیید قرار گرفته است.
