پرسشنامه طرحواره های ناسازگار توسط اسمیت، جونز و یانگ (۱۹۹۵) تهیه شد و در برگیرنده ۹۰ ماده است که در مقیاس لیکرتِ کاملاً درست = ۶، تقریبا درست = ۵، اندکی درست = ۴، بیشتر درست تا غلط = ۳، تقریبا غلط = ۲، کاملاً غلط = ۱؛ اندازه‌گیری میشود. این پرسشنامه دارای ۵ حوزه و ۱۵ خرده مقیاس زیر است: حوزه اول بریدگی و طرد (طرحواره رهاشدگی/بی‌ثباتی؛ طرحواره بی اعتمادی/بدرفتاری؛ طرحواره محرومیت هیجانی؛ طرحواره نقص/شرم؛ طرحواره انزوای اجتماعی/بیگانگی)، حوزه دوم خودگردانی و عملکرد مختل (طرحواره وابستگی /بی‌کفایتی؛ طرحواره آسیب‌پذیری نسبت به ضرر و بیماری؛ طرحواره خود تحول نیافته/گرفتار؛ طرحواره شکست)، حوزه سوم محدودیتهای مختل (طرحواره استحقاق/بزرگ‌منشی؛ طرحواره خویشتن-داری و خود انضباطی ناکافی)، حوزه چهارم دیگر جهت‌مندی (طرحواره اطاعت؛ طرحواره ایثار؛ طرحواره پذیرش‌جویی/جلب توجه) و حوزه پنجم گوش به زنگی بیش از حد و بازداری (طرحواره منفیگرایی/بدبینی؛ طرحواره بازداری هیجانی؛ طرحواره معیارهای سرسختانه/ عیبجویی افراطی؛ طرحواره تنبیه). روایی و پایایی این پرسشنامه در سه مطالعه در سال های ۱۳۸۶ و ۱۳۹۳ مورد تأیید قرار گرفته است.
