آمادگی فراگیر برای یادگیری خودراهبر به عنوان میزان برخورداری از نگرش‌ها، توانایی‌های فردی و ویژگی‌های شخصیتی لازم جهت خودراهبری در یادگیری تعریف شده است. یادگیری خودراهبر یک فرایند هدفمند است که معمولاً به وسیله فعالیت‌های رفتاری درگیر در شناسایی و جستجوی اطلاعات مشخص می‌شود و یادگیرنده، آگاهانه مسؤولیت را برای تصمیمات مربوط به اهداف و فعالیت‌ها می‌پذیرد. یادگیرندگان خودراهبر، مسئول فرایند یادگیری خود هستند. این قبیل افراد از مهارت‌های لازم برای دسترسی و پردازش اطلاعات موردنیاز خود برای مقصود و هدف خاص برخوردارند. یادگیرندگان خودراهبر، افرادی فعال و خودجوش هستند که به جای انتظار منفعلانه برای یادگیری واکنشی، ابتکار عمل را به دست می‌گیرند. یادگیری آنها هدفمند و معنادار است و با توجه به انگیزه بالا، یادگیری‌شان پایداری و تداوم خواهد داشت. این‌گونه افراد در زندگی خود مسئولیت‌پذیرتر هستند و از فرآیند خودانضباطی در یادگیری خویش سود می برند.
به منظور سنجش یادگیری خودراهبر می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۴۰ گویه و ابعاد خودکنترلی، خودمدیریتی و رغبت برای یادگیری می‌باشد که از پژوهش معتبر فیشر و همکاران (۲۰۰۱) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در دو مطالعه در سال های ۱۳۹۰ و ۱۳۹۵ مورد تأیید قرار گرفته است.
