سبک تدریس استاد عبارت است از ویژگی های متمایزی که استادنشان می دهد و از موقعیتی به موقعیت دیگر بدون توجه به محتوا پایدار می ماند. سبک تدریس یا آموزش معلم، روش شناخته شده ای است که استادبا آن وظایف یادگیری را مشخص کرده و فرایند تدریس را هدایت می کند و می‌توان آن را رجحان و تمایل به سمت رفتاری که باعث یادگیری می شود و متأثر از ارزشها، نگرشها، باورها و پیشینه ی فرهنگی و اجتماعی معلمان است در نظرگرفت.

به منظور سنجش سبک های تدریس می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۴۰ گویه و ابعاد سبک تخصصی، سبک اقتدار رسمی، سبک تعاملی، سبک مدل شخصی و سبک تسهیل گری می‌باشد که از پژوهش معتبر گراشا ریچمن (۱۹۹۶) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در دو مطالعه در سال های ۱۳۹۲ و ۱۳۹۶ مورد تأیید قرار گرفته است.