پرسشنامه عاطفه خودآگاه وابسته به موقعیت یک ابزار ۸ گویه‌ای است که نخستین بار توسط تانگنی، واگنر و گراموزو (۱۹۹۲) ساخته شد. از آنجایی که این ابزار شرم و گناه را در تمامی موقعیتها می‌سنجد؛ اورث و همکاران (۲۰۰۶) با مبنا قرار دادن پرسشنامه تانگنی و همکاران (۱۹۹۲) ابزار عاطفه خودآگاه را برای زوجهای در معرض طلاق توسعه دادند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۹ مورد تأیید قرار گرفته است.