اتحاد استراتژیک یک توافقنامه همکاری بین دو سازمان و یا تعداد بیشتری است که می‌خواهند از این راه موقعیت رقابتی و عملکرد خود را ازطریق منابع مشترک بهبود دهند. افزایش چشمگیر اهمیت اتحاد های استراتژیک برای شرکتها، ناشی از لزوم داشتن پاسخ استراتژیک برای تغییرات سریع محیطی مانند؛ شتاب پیشرفت های تکنولوژیک، نیازهای رو به رشد سرمایه گذاری و جهانی شدن بازارها است. اتحاد استراتژیک ابزار مهمی برای مدیریت کسب و کار جهت بهبود توانایی رقابت سازمان تبدیل شده است و شکاف بین منابع موجود شرکت و الزامات مورد نیاز آینده آن را پر می‌کند و با ارائه دسترسی سازمان ها به منابع بیرونی توسط ایجاد هم افزایی و ترویج یادگیری و تغییر سریع، رقابت جویی سازمان ها را افزایش می‌دهد.
به منظور سنجش اتحاد استراتژیک می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۳۴ گویه و ابعاد ظرفیت فنی شرکاء، ساختار اتحاد، نوع اتحاد، روابط شرکای اتحاد، ظرفیت جذب و موفقیت مشارکت می‌باشد که از پژوهش معتبر ایرلند و همکاران (۲۰۰۲) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۳ مورد تأیید قرار گرفته است.
