تاب آوری به فرآیند پویای انطباق مثبت با تجربه های تلخ و ناگوار اطلاق و فراتر از جان سالم به دربردن از استرس و ناملایمات زندگی است. همچنین تاب آوری به معنای مهارت‌ها و خصوصیات و توانمندی هایی تعریف می‌شود، که فرد را قادر می سازد با سختی‌ها، مشکلات و چالش‌ها سازگار شود. هر چند برخی از ویژگی های مرتبط با تاب آوری را می‌توان یاد داد و تقویت نمود. با یک جمع بندی کلی می‌توان تاب آوری را شامل موارد زیر دانست: حفظ آرامش زیر فشار، انعطاف‌پذیری در مواجهه با موانع، اجتناب از راه برد های فرسایشی، حفظ خوش بینی و احساسات مثبت به هنگام دشواری و خلاص شدن از موانع درونی.
به منظور سنجش تاب آوری سازمانی می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۱۰ گویه و ابعاد تاب آوری برنامه ریزی شده و تاب آوری انطباقی می‌باشد که از پژوهش معتبر پرایاگ و همکاران (۲۰۱۸) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۸ مورد تأیید قرار گرفته است.
