تغییر استراتژیک درباره حرکت از وضعیت فعلی به وضعیت آتی است که عموماً در قالب واژه هایی چون بینش استراتژیک تعریف شده است. تغییر یک پدیده بزرگ آفرینش است که همواره با آن مواجه هستیم پیترز می‌نویسد امروزه تنها چیز ثابتی که می‌توان یافت تغییر است و جوامع و سازمان‌ها نیز تحت تاثیر این پدیده بزرگ تغییر هستند. با توجه به این تحولات شگرف، مسئله این است که مدیران چگونه سازمان خود را در جهتی سوق و توسعه دهند که بهتر بتواند با تغییرات و تحولات محیط هماهنگ شود. به عبارت دیگر مدیران چگونه می‌توانند به جای داشتن حالت انفعالی حالت فعال داشته و قبلا رخدادهای تغییرات اقتصادی، علمی، فنی، سیاسی و غیره را پیش بینی و تدابیر لازم را به عمل آورند. تغییر استراتژیک به میزان انتخاب تیم‌های مدیریت عالی بوسیله استراتژی‌های تنوع، اضافه کردن کسب وکار جدید، محروم سازی کسب وکارهای منسوخ شده و همچنین تغییر پرتفوی کسب و کار با تغییر تصمیم استراتژیک اطلاق می‌شود.
به منظور بررسی تغییر استراتژیک در سازمان می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۲۱ گویه و ابعاد ایجاد کسب وکار جدید، حذف کسب وکارهای منسوخ شده و تغییر در سبد سهام کسب وکار می‌باشد که از پژوهش معتبر استن ساکر و می‌یر (۲۰۱۲) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۳ مورد تأیید قرار گرفته است.
