پرسشنامه استرس ناباروری – نیوتن و همکاران (۱۹۹۹)

پرسشنامه استرس ناباروری – نیوتن و همکاران (۱۹۹۹)

استرس ناباروری باردار نشدن بعد از یک سال ارتباط جنسی منظم یا ناتوانی در انتقال حاملگی به تولد است که توسط ۱۷% از خانم‌های در سن باروری تجربه می‌گردد. استرس ناباروری فشار روانی که در اثر تاثیرات منفی روانی، اجتماعی، جسمانی و اقتصادی تجربه ناباروری ایجاد می‌شود را استرس ناباروری گویند. این پدیده به عنوان یک استرس، به بروز احساسات متعددی منجر می‌گردد، برخی از احساسات منطقی هستند و به علت مشکلاتی که فرد از نظر موقعیت اجتماعی و درمانی متحمل می‌شود، پدید می‌آید و برخی نیز غیر منطقی هستند.ناباروری از جمله استرس‌هایی است که ساختار روانی و روابط بین فردی شخص را به‌شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد. هرچند ناباروری در مراحل اولیه به عنوان یک وضعیت بالینی تلقی می‌گردد اما تشخیص آن می‌تواند تاثیرات زیادی بر عملکرد هیجانی زوجین درگیر در این مشکل بر جای بگذارد. این تاثیرات منفی در مطالعات متعدد نشان داده شده است(غریبی، ۱۳۹۴). از نظر روان‏شناختی، ناباروری یک دوره‏ی بحرانی است که از عدم تعادل شناختی و هیجانی بین زوج‏هایی که انتظار داشتن بچه را دارند و آنهایی که قادر نیستند به هدفشان برسند، ناشی می‏شود (دس‏سوزا و همکاران، ۲۰۱۴). ناباروری می‏تواند نوعی بحران زندگی، بحران هویت، یک بیماری مزمن، یک آسیب، یا علتی از اندوه و سوگواری یا یک تجربه‏ی هستی‏گرایانه و آمیزه‏ای از همه‏ی اینها در نظر گرفته شود (غریبی، ۱۳۹۴). عده‏ای نیز بر این باورند که ناباروری در بیشتر موارد باعث تنش هیجانی می‏شود. آنها شدت هیجان ناشی از ناباروری را به عنوان بحران ناباروری توصیف می‏کنند و معتقدند که ناباروری، در تمام زمینه‏های شخصی، ارتباطی و شغلی زوج‏ها تاثیر می‏گذارد (تقوی و فتحی آشتیانی، ۱۳۸۸).

به منظور بررسی استرس ناباروری می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۴۶ گویه و ابعاد نگرانی اجتماعی، نگرانی جنسی، نگرانی ارتباطی، ریسک زندگی بدون فرزند، نیاز به والد بودن و یک شاخص کلی استرس ناباروری می‌باشد که از پژوهش معتبر نیوتن و همکاران (۱۹۹۹) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۴ مورد تأیید قرار گرفته است.