واژه کارآفرینی بین المللی برای اولین بار در سال ۱۸۱۱ مطرح شد و نقش آخرین پیشرفت های فناوری و آگاهی های فرهنگی را در مسیر اتصال بازارهای خارجی به کسب و کارهای جدید نشان داد. مدت کوتاهی پس از آن، تقابل کسب و کارهای بومی و بین المللی، مسیر جدیدی را در مطالعات آکادمیک جهانی سازی کارآفرینی آغاز نمود و از آنجا که سازمان ها از بدو تاسیس خود در جست وجوی حصول مزیت های رقابتی خارجی از منابع و فروش محصولات خود در کشورهای گوناگون هستند، کارآفرینی بین المللی در شروع کار خود با استقبال بسیاری از کسب وکارهای جدید رو به رو شد. مطالعات و تحقیقات مربوطه نیز گسترش یافتند و با انتشار مقالات مختلف در این زمینه، علاقه مندی و استقبال از آن افزایش پیدا کرد (سررشته، ۱۳۹۴).
در رابطه با کسب و کار بین المللی و به خصوص شرکت های کوچک و متوسط مطالعات مختلفی صورت گرفته است. در مطالعه هایی که توسط ساسترن در ارتباط با بین المللی شدن شرکت های کوچک و متوسط در کشور اسلونی انجام شده است وی مواردی را مانند: عوامل محیطی، عوامل جغرافیایی، ویژگی های شرکت، ویژگی های صنعتی، فعالیت توزیع فیزیکی و تولید و راهبرد رقابتی را به عنوان عوامل اثرگذار بر بین المللی شدن شرکت های حاضر در جامعه پست کمونیست اسلونی معرفی کرده است (سررشته، ۱۳۹۴). کارآفرینی بین الملل به عنوان خلاقیت و خطر جویی رفتار یک شرکت است.
به منظور بررسی کارآفرینی بین المللی می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۸ گویه می‌باشد که از پژوهش معتبر هلم و گریش (۲۰۱۴) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۴ مورد تأیید قرار گرفته است.
