رضایت الکترونیکی: راست و اولیور (۱۹۹۴) معتقدند که رضایت میتواند بهعنوان «ارزیابی یک احساس» توصیف شود که نشاندهنده درجهای که مصرفکننده بر این باور است که در اختیار داشتن و یا استفاده از یک خدمت، تداعیگر حس مثبت هست. رضایت الکترونیکی بهعنوان خشنودی مشتری با توجه به تجربه خرید قبلی او از یک شرکت تجارت الکترونیک مشخص، تعریف میشود (آندرسون و سرینیساوان، ۲۰۰۳). رضایت از وبسایت به برآورده ساختن نیازها و انتظارات کاربر و اینکه وبسایت رویهمرفته رضایتبخش احساس شود، اشاره دارد (هاشمی، ۱۳۹۴)
در حقیقت رضایتمندی، حاصل قضاوت مشتری در خصوص این مسأله است که تا چه حد ویژگی یک محصول یا خدمت، قادر به تامین انتظارات مشتری در سطح مطلوب می باشد. این تعریف، ماهیت ارزیابانه ی رضایتمندی را برجسته می سازد که ازطریق آن مشتری مشخص می سازد که آیا یک محصول، مارک تجاری و یا فروشگاه، انتظارات او را برآورده می سازد یا خیر. کاتلر (۲۰۰۱) رضایتمندی مشتری را به عنوان درجه ای که عملکرد واقعی یک شرکت انتظار مشتری را براورده میکند، تعریف کرده است (حجت شمامی، ۱۳۹۲).
به منظور بررسی رضایت الکترونیکی می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۶ گویه میباشد که از پژوهش معتبر چن (۲۰۰۸) استخراج شدهاند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۴ مورد تأیید قرار گرفته است.