رضایت شغلی: تلاش کلاسیکها برای تعریف رضایت شغلی در سال ۱۹۳۵ توسط رابرت هوک انجام شد وی رضایت شغلی را به عنوان ترکیبی از موارد روان-شناختی، فیزیولوژی و محیطی تعریف کرد که باعث میشوند شخص از شغل خود اظهار رضایت نماید. در واقع رضایت شغلی به مفهوم کسب لذت روحی ناشی از ارضای نیازها، تمایلات و امیدهای فرد از کار خود است. رضایت شغلی، طرز نگرش فرد نسبت به کار خویش نیز تعریف شده است.
به منظور سنجش رضایت شغلی می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۳ گویه میباشد که از پژوهش معتبر دابینسکی و هارلی (۱۹۸۶) استخراج شدهاند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۱ مورد تأیید قرار گرفته است.