تامپسون (۲۰۰۰) کارآفرینی را فرایندی می‌داند که در آن بتوان با استفاده از خلاقیت، عضو جدید را همراه با ارزش جدید با استفاده از زمان، منابع، ریسک و به کارگیری دیگر عوامل به وجود آورد. مکنزی و دیکامبو معتقدند که فعالیت کارآفرینانه سازمانی می‌تواند شامل توسعه یک محصول جدید تا ایجاد یک فرآیند اثربخش باشد؛ جنیگ و یانگ کارآفرینی سازمانی را به عنوان فرآیند توسعه محصولات یا بازارهای جدید تعریف می‌کنند. کوارتکو، منتاگنو و هورنسبای کارآفرینی سازمانی را به عنوان ایجاد کسب و کارهای جدید در درون چهارچوب شرکت‌های مادر توصیف می نمایند. طبق دسته بندی چوپانی کارآفرین سازمانی شامل ابعاد نوآوری در محصول، خدمات و فرآیند، پیشگامی، ریسک‌پذیری، خودتجدیدی، رقابت تهاجمی و ایجاد شرکتها یا واحدهای مستقل و کسب و کار جدید می باشد.
به منظور سنجش کارآفرینی سازمانی می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۲۲ گویه و ابعاد نوآوری در محصول، خدمات و فرآیند، پیشگامی، ریسک‌پذیری، خودتجدیدی، رقابت تهاجمی و ایجاد شرکتها یا واحدهای مستقل و کسب و کار جدید می‌باشد که از پژوهش معتبر چوپانی (۱۳۸۹) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه تأیید شده است.
