حمایت اجتماعی: عبارتست از: “مراقبت، محبت، عزت، تسلی و کمکی که سایر افراد یا گروهها به فرد ارزانی می دارند”. کاپلان (۱۹۷۹) حمایت اجتماعی را این گونه تعریف می کند: هرگونه محرکی که به پیشرفت اهداف فرد حمایت شده، کمک کند. هاوس حمایت اجتماعی را نوعی مبادله بین فردی تعریف می نماید که پیوندهای عاطفی، کمک های موثر ابزاری، ارائه اطلاعات و اظهار نظر و ارزیابی دیگران را در بر می گیرد. براندت و وینرت در تعریف از حمایت اجتماعی آن را شامل ایجاد تعلق / صمیمیت، یکپارچگی اجتماعی، فرصت و امکانی برای رفتارهای مؤثر، تضمین مجدد ارزش انسانها و ایفا نقش آنان، امکان کمکهای اطلاعاتی، عاطفی و مادی بیان می نمایند. مفهوم حمایت اجتماعی به حمایت از منظر ارزیابی شناختی فرد از محیط و روابطش با دیگران می نگرد. نظریه پردازان حمایت اجتماعی ادراک شده بر این امر اذعان دارند که تمام روابطی که فرد با دیگران دارد حمایت اجتماعی محسوب نمی شوند. به بیان دیگر روابط منبع حمایت اجتماعی نیستند، مگر آنکه فرد آن ها را به عنوان منبعی در دسترس یا مناسب برای رفع نیاز خود ادراک کند.
به منظور سنجش و ارزیابی حمایت اجتماعی می توان از پرسشنامه حمایت اجتماعی که توسط ساراسون و همکاران (۱۹۸۳) طراحی و اعتباریابی شده است، استفاده کرد. در این پرسشنامه هر قسمت شامل ۲ سوال می باشد. سوال اول، در هر قسمت مربوط به شرایط خاصی است شرکت کننده باید فکر کند و نام افرادی را که احساس می کند در شرایط خاص می توانند به وی کمک کند را بنویسد. این افراد می توانند تا ۹ نفر باشند. سوال دوم در رابطه با میزان رضایتمندی فرد از درک حمایت اجتماعی در آن شرایط خاص است که در یک مقیاس شش قسمتی از خیلی ناراضی تا خیلی راضی امکان پاسخ دهی وجود دارد. این پرسشنامه شامل ۲۷ گویه بسته پاسخ بر اساس طیف لیکرت می باشد. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۴ مورد تأیید قرار گرفته است.
