عدالت توزیعی : عدالت توزیعی ناظر به تکالیف دولت در برابر مردم است و چگونگی توزیع مشاغل، مناصب و اموال عمومی را معین می کند؛ در واقع احساس عدالت توزیعی از سوی مردم با انصاف ادراک شده از پیامدها سر و کار دارد و به منزله یک عامل بالقوه با کاربردهای مهم در زمینه های مختلف سازمان و جامعه در نظر گرفته می شود. عدالت توزیعی و عناصرآن به نگرشها و تفکرات کارکنان در خصوص مناسب بودن ستاده ها و دریافتی هایشان اشاره دارد. عدالت توزیعی برطبق ارزشها پیش بینی می‌شود. محققین اتفاق نظر دارند که اثر بخشی سازمانی نتیجه عدالت توزیعی است. به عبارتی، عدالت توزیعی بیانگر ادراک فرد از میزان رعایت عدالت در توزیع و تخصیص منابع و پاداشها است. سه قاعده در عدالت توزیعی مورد توجه است: ۱٫ مساوات – هرعضو گروه اجتماعی نتیجه یکسانی را دریافت کند؛ ۲٫ نیاز – نیازمندترین فرد بیشترین میزان جبران را دریافت کند؛ ۳٫ عدالت وانصاف – جبران عادلانه مبتنی بر سهم یا آورده های هر یک از افراد صورت گیرد.
به منظور بررسی عدالت توزیعی در سازمان از دید کارکنان می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۵ گویه می‌باشد که از پژوهش معتبر پرایس و مولر (۱۹۸۶) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۳ مورد تأیید قرار گرفته است.
