امید به تحصیل: از نظر اسنایدر امید تحصیلی فرایندی است که طی آن دانش آموزان ابتدا اهداف خود را تعیین می کنند، سپس راهکارهایی برای رسیدن به آن اهداف خلق می کنند و بعد از آن، انگیزه لازم برای به اجرا درآوردن این راهکارها را ایجاد کرده و در طول مسیر حفظ می کنند؛ بنابراین، امید تحصیلی مربوط به اهداف تحصیلی است که دانش آموز برای خویش بر می گزیند و به راه و مسیرهای دست یابی به این اهداف و همچنین عواملی که باعث می شوند تا دانش آموز در این راه ثابت قدم بماند، اشاره دارد. از نظر هانسن، امید تحصیلی عبارت است از اعتقاد دانش آموزان به توانایی های خود برای توسعه استراتژی های رسیدن به اهداف، داشتن انگیزه لازم به استفاده از استراتژی ها، توانایی حفظ سطح بالایی از عاطفه مثبت و همچنین تعهد به استقامت طولانی تر و صرف تلاش بیشتر برای به چالش کشیدن و انجام دادن وظایف درسی. دانش آموزانی که امید تحصیلی دارند پریشانی و استرس روانی کمتری را تجربه می کنند که این امر بر موفقیت تحصیلی آنان بسیار تاثیرگذار است، همچنین این دسته از دانش آموزان قادر به به کارگیری استراتژی های مناسبی برای دست یابی به اهداف خود می باشند. دانش آموزانی که امید تحصیلی بالایی دارند، هدف های والاتری دارند و می دانند چگونه تلاش کنند تا به این هدف ها دست یابند، باید به این نکته نیز توجه داشت که امید تحصیلی یک ضرورت است، اگرچه به تنهایی کافی نیست و به تنهایی موجب موفقیت تحصیلی نمی شود، اما بدون آن نیز تلاش ها ضعیف و ناکارآمد خواهند بود.
به منظور بررسی و ارزیابی امید به تحصیل می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۲۷ گویه و چهار زیرمقیاس به نام‌های امید به کسب فرصت ها، امید به کسب مهارت‌های زندگی، امید به سودمندی و امید به کسب شایستگی می‌باشد که از پژوهش معتبر خرمایی و کمری (۱۳۹۶) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه مورد تأیید قرار گرفته است.
