توانمند سازی کارکنان: رقابت روبه رشد در عرصه اقتصادی از یک سو و توسعه فناوری و گسترش فناوری اطالعات از سوی دیگر به بروز تغییراتی در نگرش سازمان ها به جایگاه کلیدی نیروی انسانی در موفقیت سازمانی منجر شده است و به عنوان سرمایه اصلی و شرکای اصلی در سازمان ها در نظر گرفته می شود. سازمان ها با داشتن نیروی انسانی متعهد، باانگیزه، ماهر و توانمند، توانایی بیشتری برای حضور در عرصه رقابت خواهند داشت؛ از این رو سازمان ها به دنبال توانمندسازی نیروی انسانی خود به عنوان عامل کلیدی موفقیت در شرایط رقابتی کنونی هستند. با به کارگیری تکنیک توانمندسازی، کارکنان احساس اعتماد، انرژی مضاعف، غرور، تعهد و خوداتکایی می کنند و به واسطه بهره گیری از این ویژگیها، حس مشارکت جویی در امور سازمانی، سطح عملکرد فردی و به تبع آن سطح عملکرد سازمانی افزایش می یابد. دانشمندان تعریف های مختلفی از توانمندسازی ارائه کرده اند. برخی آن را به عنوان انگیزشی برای انجام وظایف اصلی و یا تفویض اختیار و یا طرحی مبتنی بر تعهد و مشارکت تعریف کرده اند.
به منظور سنجش و ارزیابی توانمند سازی می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۳۸ گویه و ۶ بعد احترام، رشد حرفه ای، خودکارآمدی، تأثیر گذاری، تصمیم گیری و خودمختاری می‌باشد که از پژوهش معتبر شورت و راینهارت (۱۹۹۵) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در دو مطالعه در سال های ۱۳۹۲ و ۱۳۹۷ مورد تأیید قرار گرفته است.
