سوگیری تعبیر: سو گیری تعبیر عبارت است از فرایند معنی گذاری، تفسیر و تبین رویدادها و محرک های مبهم به صورت جهت دار و منفی. سو گیری تعبیر دارای دو مولفه سو گیری تعبیر مربوط به خود و سوگیری تعبیر مربوط به دیگران است. سو گیری تعبیر مربوط به خود عبارت است از تعبیر و برداشت فرد از رویدادها و سناریوهایی که فرض می شود شخص خودش در آن ها درگیر باشد و سوگیری تعبیر مربوط به دیگران عبارت است از تفسیر و تعبیر فرد از رویدادهایی که فرض می شود شخص دیگری در آن ها درگیر می باشد.
به منظور سنجش سوگیری تعبیر می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. نسخه اصلی این پرسشنامه نخستین بار توسط باتلر و ماتیوز (۱۹۸۳) برای بررسی سوگیری تعبیر در افراد اضطرابی، افسرده و گروه کنترل افراد سالم مورد استفاده قرار گرفت. امین و همکاران (۱۹۹۸) برای مطالعه سوگیری تعبیر در افراد مبتلا به اختلال هراس اجتماعی این پرسشنامه را از نظر محتوایی، شکل و تعداد ماده ها مورد تجدیدنظر قرار دادند. در پژوهش حاضر از فرم تجدید نظر شده امین و همکاران (۱۹۹۸) استفاده شد. این پرسشنامه دارای دو نسخه مربوط به خود (۲۲ ماده) و نسخه مربوط به دیگران (۲۲ ماده) است و هر نسخه نیز دارای مقیاس های فرعی رویدادها یا سناریوهای اجتماعی مبهم (۱۵ ماده) و سناریو یا رویدادهای غیر اجتماعی مبهم (۷ ماده) است. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۵ مورد تأیید قرار گرفته است.
